De eerste etappe is gedaan, nu aan het rusten bij Nick en Helga in Laken, na een overheerlijke moussaka en een speciale champagne, in de watten gelegd, tiens ...
En zo besef ik weer waarom ik geograaf ben. Mijn ogen bekijken, analyseren het landschappen en genieten van de mogelijke verklaringen! 100 m gestegen naar het Brabantse leemplateau, aan mijn schoenen plakt nog de leem van de Romeinse steenweg. De verschillende delen van de stedelijke omgeving, lijkt Vilvoorde soms een beetje op Mortsel? En is het lege park van Laken een symbool van corona, of was de regen spelbreker?
Van de regen had ik inderdaad weinig last, en het stappen ging vlot in mijn nieuwe schoenen, mijn linkerschouder deed wel vervelend maar het lukt.
Morgen gaan we het Pajottenland binnen!
Comentarios